İmamoğlu’nun ayakları neden yere basmıyor? Dikkat çeken “tatil” tahlili

Mega kent bir defa daha sel felaketi ile uğraşırken CHP’li İBB Lideri Ekrem İmamoğlu’nun tekrar tatilde olması kendi mahallesinden bile sert yansılara sebep oldu.

Yazar Mehmet Acet yaşanan süreci tahlil ettiği köşesinde olaya farklı bir pencereden bakarak ” Mahalle içinden gelen sert yansılara karşın özgüven içinde, “Ben tatildeyim” demesi, bir yerde, “Bana mecbursunuz” manasına gelmiyor mu? Sıkıntıya bir de bu tarafından bakmayı deneyelim isterseniz. Değilse, içinden hiç çıkılamayacak.” tabirlerini kullandı.

İşte Mehmet Acet’in “Aşkınan tatil yapan yorulmaz” başlıklı yazısı;

“Tatil, bazen insanlara yakışmıyor fakat bana o da yakışıyor” demişti.

Devamında, “10 günde bir, çok hoş bir uyku çekesim geliyor. O gün saat 12’ye kadar uyuyasım geliyor” diye eklemişti.

Ne vakit demişti bunları?

2019 Temmuz’unda.

Yani İstanbul seçimlerini kazandıktan çabucak sonra, soluğu Bodrum’da aldığı günlerde kendisine yöneltilen tenkitlere binaen karşılık mahiyetinde söylemişti bunları.

Her kelamının, her hareketinin kendisine ‘yakıştırıldığı’, her tenkidin, ikazın saman alevi üzere uçup gittiği, sınırsız bir krediye sahip olduğunun düşünüldüğü günlerde.

O hava değişti lakin natürel.

Bir müddettir, en büyük şaşkınlığı kendi taraftarları yaşıyor.

En son İstanbul’u sel vurduğunda, “Düşünsenize bizimki yeniden tatilde olsun” diye latifesine birbirlerine takılanlar, sahiden de o denli olduğunu İBB Lideri Ekrem İmamoğlu’nun kendi paylaşımından öğrendiklerinde “Yok artık” demek zorunda kalmadılar mı?

İSTANBUL EHLİ KEYF BAŞKANLIĞI KALDIRIR MI?

İmamoğlu’nun İstanbul’a Belediye Lideri olarak seçildikten sonra yapması gereken birinci iş, Tayyip Erdoğan’ın 1994’te yaptığının bir benzerini yapmaktı.

Neydi o iş?

Sabahlara kadar çalışıp, kentin problemlerine ve tahlil yollarına odaklanmak.

İstanbul o denli bir kent zira.

Yönetmeye talip olanların ayağını bisiklet pedalından çekme lüksünün olmadığı bir kent.

13 yıl yaşadığım, 1994 öncesini de, sonrasını da yakinen bildiğim için, bunun rahatlığıyla yazıyorum.

‘Hayatı tespih yapıp sallayarak’ yönetilebilecek bir kent değil orası.

Bir de şu var:

Hep söylüyorum, Ekrem Beyefendi İstanbul’u bir atlama taşı olarak görüyor diye.

Asıl maksadı muhalefetin ortak cumhurbaşkanı adayı olmak.

23 Haziran akşamı bu gayesi başına koydu ve İstanbul’a gerektiği kadar motive ol-a-mamasının temel münasebeti de bu.

Öyle lakin potansiyel bir cumhurbaşkanı adayı olarak memleket sıkıntılarına, halkın ortak acılarına ne kadar hassas olduğuna dair makûs örnekler de verdi İmamoğlu.

Hatırlayalım.

İBB Lideri olduktan 7 ay sonra Ocak 2020’de Elazığ ve Malatya’yı vuran zelzele olduğunda, Elazığ’da kısa bir mola ile fotoğraf verip Palandöken’deki kayak merkezinde soluğu almıştı İmamoğlu.

İmamoğlu’nun toplumun ortak acılarına ne kadar hassas olduğunu göstermesi bakımından hafızalardan silinmesi çok güç bir iz bıraktı o olay.

İMAMOĞLU’NUN ÖZGÜVENİ YERİNDE

Bu yılın ocak ayında İstanbul kar yağışına teslim olduğunda belediyenin nasıl sınıfta kaldığını hatırlıyoruz değil mi?

Hani, “Kurt kışı geçirir lakin yediği ayazı unutmaz” diye bir kelam var ya.

İstanbul’da kar yağışı olduğunda saatlerce yollarda mahsur kalan İstanbullular da ‘yedikleri ayazı’ kolay kolay unutmaz herhalde.

Felaket olduğunda tatilde yakalanması, hiçbir felaketin tatil planlarını değiştirmemesi, bir belediye lideri, hele hele İstanbul’u yöneten bir belediye lideri için büyük problemdir.

Ama belirli ki, Ekrem Beyefendi için bütün bu tenkitler ‘vız gelip tırıs gitmeye’ devam ediyor.

Bu, ayakların yere basmaması halinin resen geliştiğini düşünmek de yanlışsız olmaz alışılmış.

İstanbul’u kazanır kazanmaz gözünü cumhurbaşkanı adaylığına dikmesini, İmamoğlu’nun şahsî hırsıyla izah etmek kâfi olmaz.

En az 15 yıldır Tayyip Erdoğan’ı yıkacak adam arayan ‘ulusal ve milletlerarası karar vericiler’ (Hatay Belediye Lideri Lütfi Savaş’ın kulakları çınlasın) 23 Haziran’da aradıkları adamı bulduklarını düşündüler.

Ve gidip kendisine “Aradığımız adam sensin” dediler.

Biraz da bu nedenle o gün bugün, İmamoğlu’nun ayakları yere değmiş değil.

Amerikan büyükelçisinin ziyaretleri, İngiliz büyükelçilerinin görüşmelerinin rutinleşmesi…

Kurban Bayramı’nda İstanbul sele yakalandığında İmamoğlu’nun Fethiye’den ‘konum atması’, özgüveninin hâlâ yerinde olduğunu gösteriyor.

Mahalle içinden gelen sert reaksiyonlara karşın özgüven içinde, “Ben tatildeyim” demesi, bir yerde, “Bana mecbursunuz” manasına gelmiyor mu?

Meseleye bir de bu tarafından bakmayı deneyelim isterseniz.

Değilse, içinden hiç çıkılamayacak.